Ik ga op vakantie en neem mee…

Ouderwets gezellig kamperen. Een camping in Zeeland, twee kleine koepeltentjes en een mooi veldplekje van 5 bij 5 meter. Gezellig met twee van de drie kinderen een korte vakantie in Nederland. Renesse is de eindbestemming. Ons thuis voor 10 dagen in ons eigen tuintje op een camping vlak bij zee ergens aan de rand van het plaatsje. Even gezellig met elkaar zonder de afleiding van ons Rotterdam om ons heen. Een avontuur wat al snel begint met “ik ga op vakantie en neem mee…”.

Vakantie boeken

Na het lange weekend in mei samen met mijn twee vriendinnen in Zeeland heb ik besloten toch op vakantie te gaan. Eerder zag ik daar door alle Corona ontwikkelingen vanaf. Maar eenmaal verliefd op Zeeland heb ik bedacht dat het ons alle drie goed zou doen om toch een aantal dagen weg van  huis te zijn. Want door hetzelfde Corona zijn we al heel wat dagen op en rondom ons huis geweest en dus is een andere omgeving wel even lekker.

Niet lang na dat besluit heb ik één van de nog weinig beschikbare plekken geboekt. Jaren geleden ligt een jarenlange periode van kamperen in Frankrijk achter mij. En dus heb ik in de schuur nog wel wat spulletjes liggen. Daarnaast heb ik onlangs een box vol spullen van mijn ouders gekregen. Alleen een tent, tafel en stoelen miste nog. Ook dit was snel geregeld na een belletje met mijn zusje.

Checklist

Om ervoor te zorgen, dat ik niets zou vergeten mee te nemen, heb ik keurig een checklist gemaakt op mijn laptop. Het lijkt op dat spelletje van vroeger “Ik ga op vakantie en neem mee”. Bovenaan de lijst staan de poten van de Skottel. Voor wie niet weet wat dat is leg ik dat even uit. Een Skottel is een multifunctionele grote pan op poten. Met de verschillende platen kun je BBQ’en, pannenkoeken bakken, koken en lekker wokken. Waarom de poten boven aan het lijstje staan zal ik vertellen. Een aantal jaren geleden ben ik op kampeervakantie geweest. Na een lange rit en de tent opgezet te hebben was ik klaar om te gaan koken. Nu komt het, ik had alles meegenomen behalve de poten van de Skottel. Even sloeg de paniek toe, maar mijn reisgenoot kwam niet kort daarna aangelopen met een aantal stenen waarop we de pan hebben kunnen installeren. De dagen die volgden hebben we hier heerlijke gerechten op kunnen klaarmaken. Daarom dus bovenaan de lijst en op de dag van vertrek de poten bij de voordeur gelegd zodat ik deze niet opnieuw zou vergeten.

Tijdens het klaarzetten van alle spullen is het mijn oudste dochter die het servies wat klaar stond niet zo zag zitten. Als ervaren kampeerder of wellicht van de vakanties met je ouders ken je het nog wel. Dat blauwe servies wat tijdens het watergevecht bij de afwas niet kapot te krijgen was. Echt retro, maar kennelijk niet hip genoeg.

Mijn C1’tje

De berg met spullen in de woonkamer groeide gestaag en de kinderen kregen de opdracht niet meer dan 1 tas met kleren per persoon in te pakken. Ondertussen sloeg bij de kinderen de twijfel toe of alles wel in ons C1’tje zou passen. “Tuurlijk” was mijn reactie. Daarbij is het niet langer dan 2 uur rijden, dus veel beenruimte is niet noodzakelijk. In een helder moment bedenk ik mij om de nieuw gekochte elektrische koelbox nog even uit te proberen. Meteen een oeps moment terwijl ik het plastic van de koelbox af haal. In de folder van Dirk stond een koelbox voor 220V, echter was dit er één met alleen een auto aansluiting. Daar wij niet door 1 gat te vangen zijn heb ik mijn oude koelbox uit de schuur gehaald en zouden we net voor vertrek nog even snel wat koelelementen ophalen. Mijn kinderen leg ik uit dat we dat vroeger ook zo deden. Koelelementen bij de receptie in de vriezer of zelfs nog ouderwetser een groot ijsblok voor in de koelbox kopen. Ze keken mij raar aan, maar vertrouwden volledig op hun immers ervaren moeder.

Tijd om in te pakken. Een echt pas en meet klusje. En al is mijn C1’tje misschien niet zo groot alles paste erin. Beenruimte is wel een dingetje, maar zoals ik eerder schreef langer dan 2 uur hoefden we niet te rijden. Nog even de laptop erbij om de checklist af te vinken. En gelukkig maar, want slaapzakken zouden we toch echt nodig hebben. Alleen waar zouden we die gaan neerleggen… Een laatste rondje door het huis en dan de auto in op naar Zeeland. Eenmaal de straat uit, was daar dat gevoel. Vakantie!!

Teamwork

Aangekomen op de camping hebben we echt teamwork aan onszelf laten zien. Eerst de auto leeg om daarna de 2 tenten opzetten. Met veel plezier hielpen de kinderen mee. Was in mijn jeugd wel anders, want na uren rijden richting Frankrijk hadden mijn zusje en ik echt geen zin om te helpen met de tent. Bikini aan en naar het zwembad. En toen ik wat ouder was, wel eerst ons eigen koepeltentje opzetten. Na 2 uurtjes stonden onze huisjes gezellig en knus voor de komende 10 dagen klaar.

Tijd om onze koelelementen in te laten vriezen op de camping. Bij de receptie werd ik verwezen naar de snackbar. Hier stelde ik mijn vraag over het invriezen van de koelelementen en de medewerker van de snackbar keek mij aan alsof hij water zag branden. En heel even voelde ik mij heel oud en besefte ik mij dat het natuurlijk heel raar was dat ik geen elektrische koelbox bij mij had. En nu…? Snel wist ik terug te grijpen naar mijn ervaring van toen er nog geen stroom op de camping was. IJs! Net als dat grote ijsblok ergens op een camping in Frankrijk alleen nu bij de supermarkt zakken ijsblokjes halen.

Eén keer nooit meer

Op naar de supermarkt. Het handige van deze tijd is, dat je op je telefoon kunt zien waar de dichtstbijzijnde supermarkt is. Natuurlijk nog niet bekend in de omgeving, laten we ons door de navigatie leiden naar een Jumbo in het centrum van Renesse. Eén keer nooit meer. Het begon al met het veroveren van een winkelwagentje. Denk je keurig in de rij te staan om te wachten op jouw beurt, blijkt dat je echt je wagentje moet gaan veroveren. De beveiliger voor de deur waakt ervoor dat er 1 persoon per huishouden naar binnen gaat. Eenmaal binnen hoefde ik alleen maar de pijlen te volgen en dan zou het goedkomen. Althans dat dacht ik. Ieder ander hield zich namelijk niet aan de pijlen en binnen waren alle paden smal en klein. Zo snel als ik kon heb ik alle spullen gepakt en ben ik naar buiten geracet. Het was letterlijk een plek waar een mondkapje niet overbodig zou zijn geweest. Een plek waar wij de rest van de vakantie niet meer zouden komen.

Haat-liefde verhouding

Daar het de eerste avond was hebben we lekkere frietjes gehaald en niet gekookt. Maar goed ook, want de volgende ochtend bij het willen zetten van een lekker kopje thee ben ik er achter gekomen dat een nieuw kampeeravontuur zich aankondigde. Ervaren kampeerders zullen het vast weten. Een gasslang mag je niet langer dan 2 jaar gebruiken. Dit in verband met eventuele scheurtjes die in de slang kunnen ontstaan. Heel keurig had ik vooraf een nieuwe slang gekocht. Bij het klaarmaken van de Skottel kwam ik erachter dat de slang niet de juiste aansluiting had. Die pan en ik hebben kennelijk samen een haat-liefde verhouding, want het uiteindelijk kunnen koken is nog een flinke klus geworden.

Het begint met het vinden van een winkel waar gasslangen verkocht worden. Bij toeval rijden we langs de Praxis in de buurt en die blijkt slangen te verkopen. Slang gekocht met de juiste aansluiting en dus zouden we lekker kunnen koken. Of niet?! De aansluiting voor de Skottel was goed, echter de aansluiting voor de gastank niet. Gelukkig zat hiervan wel de goede aansluiting bij de slang die ik thuis al had gekocht. “Appeltje eitje” dacht ik. Helaas niet, want krijg die aansluiting maar eens op die slang. Ik denk dat ik bijna een uur bezig ben geweest. Ik heb zelfs de zonnebrandolie erbij gepakt om de slang op de aansluiting te krijgen. Eindelijk na veel duwen en trekken en zere handen was het gelukt. Nog even met wat afwasmiddel controleren of de slang echt dicht is. Mijn dochter keek mij heel raar aan toen ik vroeg of zij het afwasmiddel wilde pakken. Zij kende dit truckje niet en dus volgde een kampeerlesje. Geen luchtbellen en dus een klein vreugde sprongetje van mij. Eindelijk was alles geregeld. Tijd voor wijn.

Proost

Heerlijk in het zonnetje heb ik een rood wijntje opengetrokken om te proosten op de gezelligheid met mijn kinderen en op het vakantie avontuur wat eindelijk kan gaan beginnen.